- ناخن گذاشتن (صَ / صِ گَ تَ)
کنایه از کمال خوف و هراس خوردن و مغلوب و ناتوان گردیدن. (آنندراج). کنایه از کمال بیم و عجز. (غیاث اللغات از چراغ هدایت) :
من کیم صائب که دست از آستین بیرون کنم
در بیابانی که ناخن میگذارد شیرها.
صائب (از آنندراج)
من کیم صائب که دست از آستین بیرون کنم
در بیابانی که ناخن میگذارد شیرها.
صائب (از آنندراج)
